- imamcümə
- сущ. религ. духовное лицо, руководящее намазом в мечети по четвергам
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
imamcümə
Смотреть что такое "imamcümə" в других словарях:
imamcümə — is. <ər.> din. Cümə günləri camaat namazına başçılıq edən ruhani. <İsmayıl:> Təbriz böyük şəhərdir, savadlı imamcümələr var. P. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
